- Polyethylene glycol: C2nH4n+2On+1
- CAS.NO : 25322-68-3
- Molecular Weight: 300 g/mol
- پلی اتیلن گلیکول: C2nH4n+2On+1چ
- CAS.NO : 25322-68-3
نقطه اشتعال: 182–287 درجه
پلی اتیلن گلیکول یک ترکیب پلی اتر است با فرمول C۲nH۴n+2On+1 که از نفت با کاربردهای بسیاری از جمله تولیدات صنعتی گرفته و دارو مشتق می شود. PEG بسته به وزن مولکولی آن به عنوان اکسید پلی اتیلن (PEO) یا پلی اکسی اتیلن (POE) شناخته می شود. ساختار PEG معمولاً به صورت H− (O − CH2 − CH2) n − OH نشان داده می شود.
تولید پلی اتیلن گلیکول در سال ۱۸۵۹ انجام شد. A.V. Lourenço و Charles Adolphe Wurtz به طور مستقل محصولاتی را که شامل پلی اتیلن گلیکول بودند جدا کردند. پلی اتیلن گلیکول با اثر متقابل اتیلن اکسید با آب، اتیلن گلیکول یا الیگومرهای اتیلن گلیکول تولید می شود و واکنش توسط کاتالیزورهای اسیدی یا اساسی کاتالیز می شود.
یک ماده شفاف، بدون رنگ و بی بو است. این ماده محلول در آب است، پایدار در برابر گرما، در برابر بسیاری از مواد شیمیایی به شکل ماده ی بی اثر عمل کرده، هیدرولیز و یا فاسد نشده و غیر سمی است و به عنوان ماده ی سازگار با محیط زیست در نظر گرفته شده است. بافت ها یا موجودات زنده قادر اند با PEG بدون آسیب دیدن هم زیستی کنند. این ماده بعد از ورود به بدن موجود زنده دستگاه ایمنی بدن را تحریک نمی کند.
اتیلن گلیکول و الیگومرهای آن به عنوان ماده اولیه به جای آب ترجیح داده می شوند، چون امکان ایجاد پلیمرهایی با پراکندگی پلی کم را فراهم می کنند. طول زنجیره پلیمر به نسبت واکنش دهنده ها بستگی دارد و واکنش به این صورت است: HOCH2CH2OH + n (CH2CH2O) HO (CH2CH2O) n + 1H
با کلیک روی قسمت لینک شده می توانید اطلاعات کامل درباره پلی اتیلن گلیکول و کاربردهای آن بدست بیاورید.
به طور کلی از نظر بیولوژیکی این ماده بی ضرر و بی خطر است. با این حال، مطالعات ایمنی بالینی عموما براساس افراد بزرگسال و نه کودکان است. از سازمان ملی غذا و داروی آمریکا خواسته شده تا اثرات احتمالی پلی اتیلن گلیکول را در ملین های مورد استفاده برای کودکان بررسی کند. تعداد اندکی از مردم هم به این ماده آلرژی دارند.
این ماده که از اسیدهای چرب تشکیل شده است برای ساختن سورفاکتانتهایی با عملکرد متفاوت استفاده می شود، میتوانند به عنوان چسب پزشکی، کرم و مواد پایه شامپو استفاده شوند. به عنوان روان کننده، چسب و نرم کننده، مواد خیس کننده برای پردازش الیاف، سفال، فرآوری فلز، قالب لاستیک استفاده می شود. در رنگ های محلول در آب و جوهر چاپ استفاده می شود. و به عنوان عامل مرطوب کننده در صنعت آبکاری استفاده میشود. و جزو مواد آزمایشگاهی پر کاربرد است.
مریک شیمی سابقه زیادی در فروش عمده پلی اتیلن گلیکول و کلیه مواد آزمایشگاهی دارد که شما می توانید برای خرید این محصول با کارشناسان مجموعه تماس بگیرید یا به صورت آنلاین از سایت مریک شیمی خریداری کنید و هر نوع مواد را با کیفیت در سریعترین زمان ممکن با تضمین و بهترین قیمت تهیه کنید.
وزن مولکولی ترکیبات PEG با توجه به تعداد واحدهای اتیلن گلیکول موجود در هر پلیمر PEG مشخص می شود و از ۳۰۰ گرم بر مول تا ۱۰.۰۰۰.۰۰۰گرم بر مول متغییر می باشند. وزن مولکولی به نوبه خود خواص و نوع پلیمر را تعیین می کند. پلی اتیلن گلیکول های با وزن کم که دارای ۲ تا چهار واحد اتیلن گلیکول هستند، مایعاتی شفاف و آبکی هستند.
PEG هایی که تا ۷۰۰ مولکول اتیلن گلیکول دارند، مایعاتی شفاف و ویسکوز هستند. پلیمرهای با ۱۰۰۰ و یا بالاتر واحد اتیلن گلیکول به صورت جامد مومی هستند. نام گذاری این ترکیبات بر اساس وزن مولکولی است و بعضی از معروفترین آن ها عبارت است از : ۲۰۰ ،۳۰۰، ۴۰۰ ، ۶۰۰ که مایع هستند ، ۱۰۰۰ ، ۱۵۰۰ این دو گرید جامد نرم هستند و ۲۰۰۰ ، ۳۰۰۰ ، ۴۰۰۰ ، ۶۰۰۰ و ۸۰۰۰ که جامد سخت هستند.
بسته به نوع کاتالیست، مکانیسم پلیمریزاسیون پلی اتیلن گلیکول می تواند کاتیونی یا آنیونی باشد. معمولا مکانیسم آنیونی ترجیح داده می شود چون به فرد اجازه می دهد PEG را با پلی پراکندگی کم بدست آورد. پلیمریزاسیون اکسید اتیلن یک فرآیند گرمازا است. گرم شدن بیش از حد یا آلودگی اکسید اتیلن به کاتالیزورهایی مانند مواد قلیایی یا اکسیدهای فلزی می تواند باعث پلیمریزاسیون فراری شود که بعد از چند ساعت می تواند باعث انفجار شود.
اکسید پلی اتیلن یا پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی بالا توسط پلیمریزاسیون سوسپانسیون سنتز می شود. در طی فرآیند پلی کندسانس، نگه داشتن زنجیره پلیمری در حال رشد در محلول ضروری است.
این واکنش توسط ترکیبات عنصر منیزیم ، آلومینیوم یا کلسیم کاتالیز می شود. برای جلوگیری از انعقاد زنجیرهای پلیمری از محلول، از مواد افزودنی کلات مانند دی متیل گلایوکسیم استفاده می شود. از کاتالیزورهای قلیایی مثل هیدروکسید سدیم (NaOH) ، هیدروکسید پتاسیم (KOH) یا کربنات سدیم (Na2CO3) برای تهیه پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی کم استفاده می شود.
پلی اتیلن گلیکول در داروها برای درمان بی حسی و درمان نگهدارنده برای کودکان مبتلا به یبوست استفاده می شود.
هنگامی که PEG به داروهای مختلف پروتئینی متصل میشود، پلی اتیلن گلیکول اجازه میدهد تا سرعت پاک شدن پروتئین حمل شده از خون کاهش پیدا کند.
پلی اتیلن گلیکول به عنوان یک لیپید می تواند به عنوان ماده افزودنی در واکسن های Moderna و Pfizer – BioNTech برای SARS-CoV-2 استفاده شود. هر دو واکسن RNA از RNA پیام رسان یا mRNA تشکیل شده است که در حبابی از مولکول های روغنی به نام لیپید قرار دارد. از فناوری اختصاصی لیپیدها برای هر یک استفاده می شود. در هر دو واکسن، حباب ها با یک مولکول تثبیت کننده پلی اتیلن گلیکول پوشانده شده اند.
معمولا برای اعمال و شبیهسازی تنش خشکی از پلی اتیلن گلیکول استفاده میشود. این ماده با افزایش پتانسیل اسمزی محلول مانع از جذب آب توسط ریشه گیاه و در نهایت بروز تنش خشکی میشود. PEG به دلیل دارا بودن جرم مولکولی بالا، جذب گیاه نمیشود بنابراین فقط پتانسیل اسمزی آب را منفیتر می کند و شرایط تنش را برای گیاه ایجاد میکند. پلی اتیلن گلیکول یک پلیمر است که با وزنهای مولکولی مختلفی تولید میشود.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.